Yazarlar: Sıddık Yurtsever, Veysel Altuntaş, Selim Baki, Merve Parlak, Muhammed Fatih Keleş, Soner Uğur, Kürşat Neslihan benden böyle bir şey beklemiyordu; melül, mahzun bakışlarımla karşılaşmamak ve gözlerinde biriken yaşları göstermemek için uzaklara bakmış, zor duyduğum ve titreyen bir ses tonuyla teşekkür etmişti. Kır çiçekleri Melek abla içinde sürpriz olmuş, bana elini öptürmüş ve tutup alnımdan öpmüştü. Aylar sonra bir mektup almıştım Neslihan ve Melek abladan. Ayrı ayrı yazmış tek zarf ile yollam

Neden bildiğimiz şeyleri yapmıyoruz, neden iltifat ettiğimiz şeylere itibar etmiyoruz, neden başkasında gördüğümüzde tespit edebildiğimiz hataları tekrar ediyoruz?.. Neden konuşurken senin, benim ve konuşacağımız şeyin geleceğini hiç ilgilendirmeyen meseleleri dikkate alıyoruz?.. Neden söylemek yerine ima ettiğimizi... mutlu olmayı elbette istemekle beraber, neden mutlu olmak zorunda olduğumuzu bir türlü anlamıyordum. Hala anlamıyorum. Bunların hepsinin cevabı genellikle söylendiği gibi psikolojikse eğer,

Sabah ezanları okunuyordu evinizin karşısındaki parka vardığımda. Şiir bitmiş, ben yorulmamıştım. Mutlu ve mahcuptum. Gençtim ve yürekliydim. Sokaklar ve şehir karanlıkken, gönlümün bütün ışıkları yanıyordu. Tıpkı bir ateşi sönmesin diye bekler gibi seni bekliyor, sana doğru yürüyor, sana kokulardan, nergis kokusunu seçiyordum. Hatırlamıştım, bugün ilk cemre düşecekti. Senin bir adında cemre olmuştu. Adın çoktu, adını kendime saklıyor, adını duama koyuyordum.