GÜNEŞİMİN ÖNÜNDEN ÇEKİL! Bu azarı bir imparator duydu.Büyük İskender deniyordu ona. Diyojen´in şöhretini duymuş ,şanını bu şöhretin yanına taşıyarak halka hoş görünmeyi ummuştu. Bir yanda Makedonya kralının parlak alayı,öbür yanda paçavralar içinde güneşlenen Diyojen...Biri yücelterek, diğeri aşağılayarak dünyayı kendine dar gören iki adam !İmparator ihsanda bulunmak istiyor: "Ne dilersen,yapayım!"Diyojen üzerine düşen gölgenin İmparator´a değil dünyayaya ait olduğunu hissediyor ve elinin tersiyle itiyor b

Sevgili Dost! Bu sabah kuş sesleriyle uyandım. Ne güzel değil mi? Hayır, güzel değil! Açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi. Kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. Bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmeyişinden değil, karganın türünün en önemli özelliği olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette. Yüzümü yıkarken acaba diyordum; acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz? Hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor? Acaba 'in

Satranç oynayan şah mı, derviş mi belli değil. Dokunduğu anda piyonları vezire çevirdiğine bakılırsa şah. Şahla göz göze geldiğinde tepeden tırnağa ürperdiğine bakılırsa derviş. Kiminle mi oynuyor? O da pek belli değil.

Ay, yanaklarıma tuzlu damlalar serpiyor. Orman perileri ipekten kanatlarını saklıyorlar rüzgârlarını esirgemek için. Umudumu kaybetmedim. Biliyorum susuzluktan yere düşeceğim anda fışkıracak hayat. Buz gibi sular yüzümden süzülüp bir ark açacak kendine ve gitgide yatağını genişleterek önce bir dereye sonra bir ırmağa dönüşecek. Bir yaz gecesi, bir ormanın derinliklerinde başlayan yolculuğumun yine bir yaz gecesi bir denizin eteklerinde nihayet bulması için dua etmeliyim. Kaç ırmak denize varmadan gökte bulm

Bir gün sokağınızdan geçerken oturduğunuz binanın pencerelerinde kendinizi görürseniz sakın dehşete kapılmayın! Bakın onlar ne kadar sükûnetle izliyorlar sizi. İlk kattaki çocuklar size ne kadar benziyor! İlk penceredeki emzikli çocuktan, son penceredeki önlüklü çocuğa kadar hepsi el sallıyor size. Hadi durmayın, siz de el sallayın onlara.

Bisiklete binmeyi öğrenmek için geç kalma çocuk. Büyüyüp ağırlaştıkça, sana yardımcı olacak kişinin bisikleti dengede tutması, senin peşinde koşması ve düşerken seni yakalaması zorlaşacak. Bir çocukluk olarak görüp küçümseyeceksin belki de bisiklete binmeyi. Yol büyüyecek gözünde, güvenemeyeceksin dizlerine. Vakit varken asıl pedallara. Yol boşsa hızlı da gidebilirsin. Fakat ellerini bırakma sakın. Boşluğa terk edilen ellerde değil, nereye tutunacağını bilen ellerde özgürlük.

Yayın çeşitliliğinin inanılmaz boyutlara ulaştığı günümüzde okuyucu ne okuyacağı sorusuyla karşı karşıya gelmiş durumda. Zira artık okuyor olmanın kişiyi bir ufka taşıyabilmesi daha fazla emek istiyor. Piyasada olan pek çok kitap okura zihni bir seviye sunmamakla kalmıyor, okurun var olan birikimini de parçalayıp bulanıklaştırıyor. Günümüz insanının en mühim entelektüel problemlerinden biri artık okumak okumamak ikilemi değil neyi okuyacağını belirlemek oldu. Tarih, edebiyat, psikoloji, din ve benzeri alan

Edebiyat, bir kişinin, yazarın, sanatçının salt kendiliği ile anlaşılamayacak kadar derin ve çok katmanlı bir olgudur. Ortaya çıkışı, okunuşu, yayılışı ve etkilerine bakıldığında edebiyatın bütün bir hayatı ku- şatan, bütün bir hayatı etkileyen bir süreç olduğu görülür. Hayatın güçlü bir tanığıdır edebiyat, hafızası taze ve güçlüdür. Hikâyeleri, durumları, gerçekleri ve düşleri içinde barındıran edebiyat, sürekli değişik kaynakların, aktörlerin, gelişmelerin, hadiselerin içinde var olur. Bundan ötürü de kar

40 dakikalık ders öğrenci zihninin vakte ait dolanım ve salınım alanıdır. Öğretmenin zihni de bu "kırk dakika koridoru"nda tur atar. Hiç de az bir şey değildir bu vakit. Anneler babalar evde çocuklarına herhangi bir terbiyevi konuda kırk dakikalık bir zaman ayırabiliyorlar mı acaba? Hiç sanmıyorum. Üstelik bir öğrenci günde en az altı yedi kez bu "kırk dakika sahası"nı öğretmenleriyle birlikte dolaşıp turluyor. Anneler kızlarının aklına nereye kadar refakat edebiliyorlar acaba? Babalar oğullarının duyguları

Şairin dediğine bakılırsa önce beyazdı karga. Ve güneşin de fazlasıyla beyaz olduğuna kanaat getirmişti. Güneşin kalbini gagalamaya karar verdi. Kararını hayata geçirdi. Ertesi gün güneşin kalbinin daha da büyüdüğünü gördü hayretle. Bir daha sapladı gagasını güneşin kalbine. Güneşin kalbi öylesine parladı ki karga kapkara oldu birdenbire. Bir Şair kara güneş dedi buna, diğeri nûr-ı siyah. Bu rivayeti dinleyen de kör oldu.

İlkokulu bile bitirdiği meçhul olan babam, o gün büyük bir pedagogluk örneği sergilemişti. Başımı öne eğdiğim için sadece yüzümün bir yarısına bakarak söylediği şu sözleri unutamam: "Karnen ölçü değil, senin yarınını değil bugününü gösteriyor karne. Yarın çok şeyler değişir. Sakın bu zayıflarla okumaktan kurtulurum sanma. Otuz yaşına da gelsen okuyacaksın. Ya bu deveyi güdeceksin ya bu deveyi, diyardan gitmek yok!" Anladım ki kaçış yoktu. Pılımı pırtımı alıp içime döndüm. İçim gerçek evimmiş meğer; bunu anl

Türkler uzun ve çetin savaşlardan sonra yaklaşık dört asır boyunca Balkanlar'da hâkim bir güç olarak bulunmuştur. Bu savaşlar genellikle Türklerle Balkan halkı arasında değil, Balkan halkına hâmilik eden Avrupalılarla Türkler arasında cereyan etmiştir, demek daha doğru olur. Osmanlı muhalifi tarihçiler bile bölge halkının Türk idaresinden memnun olduğunu söylemiş, Balkanlar'da uzun süre bulunuşumuzun sebebini de bu memnuniyete bağlamışlardır. Dolayısıyla bu uzun zaman diliminde atalarımız, değişik milletler

Felsefenin bir tarifi de "en güzel kelimelere dair bir araştırma" olmalı diye düşünüyorum. Bu kelimeleri bulduğumuzda, bulup kendimizi onlar içre olmaya bıraktığımızda bakışımız güzelleşecektir hiç şüpheniz olmasın. İşte o zaman dünyanın bir bakışta değişivermesinin pekâlâ mümkün olduğunu fark edeceğiz hayretle. Ama o zamanı beklemeye gerek yok. Yeter ki biz şunu iyi anlayalım: Dünyaya bakışımız değiştiğinde dünyanın kendisi değişmese bile onunla ilişkimiz değişecektir. Deneme tarzının benimsendiği bu kita

Ey Oğlum... *Devletler yok oldu, sultanlar öldü, medeniyetler silindi. Geriye kalan ilim ve onun ehli oldu, sen de onlardan ol. *Sağ salim ol. Fayda veremediğin zaman zarar verme. İyileştiremiyorsan bozma. Yapamıyorsan yıkma. *Sakın ha Allah'a kimseyi ortak koşma. Zira şirk büyük bir zulümdür. İnsanın yaratan ile yaratılanı, rızık veren ile rızıklandırılanı, kendisi ile Rabbi'ni bir tutmasından daha büyük bir şirk olabilir mi? Yüce Allah ne doğru söylemiştir: "Kendilerine ettikleri dualardan bile gafil o

Ölümün karesi hayat ise hayatın karekökü ölümdür. İnsana dost görünen, açlıktan beşerleri kokan modern dünya, ölüm kere ölüm olan bu hayatta, bu açıkhava mezarlığında insanı yemeye çehresinden başlıyor. Onun simasını paramparça edip daha sonra onu rahatlıkla tüketiyor, çiğniyor, sindiriyor. Ben, İlk insan Âdem aldatıldığını fark ettiğinde elinden düşürdüğü zehirli meyvenin evren ağacının dalına tutunmasıyla, dünya olarak hayat bulan içi kurtlu bu gezegende kimim ve neyim? diye soru- yorum. Kâh Sisifosun taş

Sadece çektiğin kareler değil, görüntün de değişmiş. Saçların kısa, sakalın uzun. Meydandaki bütün insanları bir an için dondurup seyretme şansı bir sana bir bana nasip olmuş gibi hissediyorum bugün. İstanbul'a ilk geldiğinde bir delikanlı iken şimdi bir dev olmuşsun. Notlarını okuyorum. Gözlerin yazdıklarınla aynı şeyi söylüyor. Böylesi görüntülere alışığım. Doğrusu fotoğraf çekmek için tırmandığın yerler daha çok şaşırttı beni. Duvarlara senin gibi tırmanan oğlan çocuklarına artık pek rastlanmıyor. Ama oğ

Bu kitaptaki metinler, şiir çözümleme yazıları değildir; sekiz şiirde yer alan kimi imgelerden hareketle üretilmiş sekiz öznel şerhtir. Metinlerdeki edebi niyet, her biri bir yıldız olan şerhlerin dünyasından uzakta olanları, taklidi bir dille de olsa, şerh dilinin arkeolojisine yöneltmektir. Bu yüzden metinlerde zikredilen âyetler, simgeler, imgeler geniş bir coğrafya ve kültürden seçilmiştir.

Size "Bütün kelimeleri unutacaksınız ancak kendinize bir tanesini ayıracaksınız." deseler cevabınız ne olurdu? Zor soru değil mi? Ben böyle soruları cevaplamayı hiç sevmiyorum. Böyle soru mu olur kardeşim deyip geçmek istiyorum. Taraf gazetesinin arka sayfasındaki 20 soru faslındaki soruları cevaplamaya çalışmıştım bir keresinde. Ne çok düşünmek gerektiğini fark etmiştim. Cevaplar kısa cümlelerle hatta kelimelerle yahut bir kelimeyle verilecekse vay bencileyin kararsızların haline! Neyse lafı uzatmaya

Önümde bir kapı göremiyordum. Kapı olsa bile, binlerce kapı olsa bile, hepsi sımsıkı kapalı olsa bile, korku ve endişenin kokusu sızamazdı yanıma, gam ve kederin nefesi sokulamazdı ân'ıma. Öyle yumuşak, öyle sıcak, öyle kucaklayıcı, öyle onay- layıcı ki o ses... Âşina bir çağıltı gibi serince aktı kalbime. Yakın, çok yakın bir çocuk dokunuşu gibi yanaklarıma. Halıya dokunur dokunmaz kadifeleşen kedi patisi sesi gibi. Ak köpüklü dalgaların ayağımın altında dolanışı gibi. Yakınlıkların hepsini çağıran hırka