Bu kitap, Kur'an'daki hikmet okyanusunu hayatına damla damla akıtmak isteyen bir hafize tarafından kaleme alındı. Yaradan perspektifinde iyi bir kul olmak, "tam şu an"da yaşadığımız imtihanı kulluğumuza yaraşır bir biçimde ağırlamaktan geçiyor. Yazarın kişisel yolculuğunda bu hikmet okyanusu, ebeveynlik serüvenine denk geliyor. İyi ile kötünün anlamını Kur'an'ın ayetlerinde arayan bir hafize için, iyi bir ebeveyn olmanın karşılığı, kuramcıların hipotezlerinden çok daha ötede, iyi bir kul olmaktan geçiyordu

"Anlamsız şeylere öfkelenirken buluyorum kendimi." "Çocuklarıma böyle davranmamın yanlış olduğunu biliyorum ancak kendime engel olamıyorum." "Kendime söz veriyorum ama buna rağmen her gün öfke patlaması yaşıyorum." "Asla annem gibi olmayacağım, derdim ama gittikçe anneme benziyorum." "Bazen bir gülüş, bir bakış, bir el hareketi sinirlenmeme yetiyor." "Anneme ve babama şimdi hak veriyorum." "İyi ki zamanında bana o cezaları vermişler, aksi halde bu konumda olmam mümkün olmazdı." "Çocukluğuma dair pek bir şey

Fark ettin mi? Konu sensin! Kendi gözlerinle gördüğün, düşüncelerin ve hislerinle var olduğun bir dünyadasın. Her davranışının, karşılaştığın olay ve kişilerin sebebi fark etsen de etmesen de senin duygu ve düşüncelerinin imzasını taşıyor. Peki, sen ömrünün her anına imzasını atan karakterini ne kadar tanıyorsun? İnsan, kendine dürüst olduğunda kendini tanır. Toplum algıları, âdetler, bilinçaltı kalıpların ve inançların kendini yaşamana hatta kendini bilmene ne kadar izin veriyo

Bu kitap, zorlu eğitim ve öğretim sürecinde ne yapacağını şaşırmış ömürlük öğrencilere rehber olmak amacıyla yazıldı. Herkes başarılı olmak ister ama başarının tanımı herkes için farklıdır. Peki, ya sizin için "başarı" ne anlam ifade ediyor? Tamam, ama o noktaya ulaşabilmek için ne yapmanız ve nelerden kaçınmanız gerekli? Bu güne kadar ne istediğinizi tam olarak netleştirememiş olabilirsiniz. Zaman ve emek harcadığınız halde istediğiniz yere ulaşamamış da olabilirsiniz. "Konsantrasyon" ve "adanmışlık" kelim

Karşınızdaki çocuk; bir yaban mersini, papatya, gündüzsefası, cennetkuşu çiçeği, gelincik, gök sarmaşığı ya da yeşil kanatlı yabani orkide olabilir. Hepsinin farklı ihtiyaçları, farklı hassasiyetleri vardır. Onlardan rengârenk tarhlar yerine, kasvetli çiçek mezarlıkları yaratmak istemiyorsanız başkasının çizdiği otoyolları, sizi gitmenizi istedikleri yerlere doğru yönlendiren işaretleri, politize olmuş düşünce kalıplarını, karmakarışık çizgilerle dolu haritaları ve bilindik yollardan gitme konforunu terk ed

Büyümek dediğin, alınganlıkları bırakmaktan, suçlamak yerine hayatının sorumluluğunu almaktan, soru sormaktan, dinlemeyi bilmekten, geçmişi kendine ayak bağı değil, başkalarının yolunu kolaylaştırıcı kırıntılar haline dönüştürmekten geçiyor... Büyümek dediğin, bir çocuğun elini tutup usul usul hayatı anlatmaktan, onunla oyun oynamaktan, cümlelerini ayna olarak kullanmaktan geçiyor... Büyümek; çocuğun karşısında değil, yanında durana kolay... O zaman çocuklar anneleri de, babaları da, dedeleri nineleri de

"Unutmayın! Yetişmiş olduğunuz ortamda çocuk yetiştirme noktasında görmüş olduğunuz davranış ve yaklaşımlar çoğu zaman masum gibi görünse de aslında farkında olmadan çocuğunuza fiziksel ve ruhsal şiddet uyguluyor olabilirsiniz. Mesele sadece bundan ibaret de değil. Bu eserin, baba olma yolunda başvurabileceğiniz ender kitaplardan bir tanesi olduğunu düşünüyor ve Ebubekir ERTEM Beyefendiye şükranlarımı sunuyorum." Numan SUNAL "Çocuğu eğitmek değilmiş maksat, çocukla beraber kendini eğitmekmiş. Bilmek ayrı u

"Binlerce kilometrelik bir yolculuk, atılacak tek bir adımla başlar." - Lao Tzu Modern hayatın sunduğu imkanların çokluğu, sürekli bir tercihte bulunma sorumluluğunu da beraberinde getirdi. Seçme özgürlüğünün artmasıyla birlikte mutsuzluğumuz da artmaya başladı. Hızla tükenen ve yenilenmesi gereken pek çok şey için sürekli karar vermesi gereken insanoğlu, çokluk bataklığının içinde çırpındıkça kendini kaybetti. Esasen hepimizin istediği tek bir şey vardı. Mutlu olmak! Ancak mutluluğun da tükenebilir bir

Sokaktaki o son çocuk, çocuğu emmeyen o anne, en yakın arkadaşını üniversiteye yolladığında büyüyen o kız, en büyük derdi tüllerini beyazlatmak olan o gelin, sürekli "Ödevini yaptın mı?" sorusuna maruz kalan o öğrenci, kardeşi doğduğu için bir anda büyüyen o çocuk, işlerini yetiştiremeyen o kadın, her yaptığı eleştirilip kınanan o anne, bu devirde annelik yapmadığı için hayıflanan o anneanne/babaanne... Sen hangisisin? Burası Gerçek Dünya ve burada hepimize yer var.

Genç Hanımefendi! Her şey çağın rüzgarıyla hızla tüketilirken... Teknoloji bizi sanal bir dünyaya doğru kuvvetlice çekerken... Bizi özümüze bağlayan değerlerimiz bir halatın ipleri gibi incelirken... Düşürdüğün, unuttuğun, yahut vazgeçtiğin ziynetlerini yeniden ellerine bırakıyorum. Bu ziynetler, ruhuna ait... Onlar, seni içinde taşıdığın ama mahzun bırakılmış erdemlerle bir daha buluşturacak. Ruh ziynetleri, bir şişeye konulup denize bırakılmış mektuplar gibi sahibini arıyor. Yani seni...