Deneyim denilen şey aslında tam da planlarımız yolunda gitmediğinde
başlıyor. Bugüne kadar aldığınız yaraları ve tüm olumsuzlukları bir tür
bilgeliğe dönüştürecek güce sahipsiniz. Yapmanız gereken tek şey olanları
olduğu gibi görmek ve tüm bunları ileriye bir adım atmak için gerekli birer güç
olarak kullanmak. Bugüne kadar yaşadığınız her şeyi bundan sonra
yaşayacaklarınızı kolayca kabullenmeniz için size uzatılmış bir yardım eli
olarak görün.
Dünyayı ve hayatımızı; ruhumuzun büyüyüp, gelişip, zenginleşmesi için bir
tiyatro sahnesi, deneyimlerimizi ise sergilenen oyunlar ve ilişki kurduğumuz
kişileri de birer oyun arkadaşı olarak görürsek maddi düzlemden çıkıp
egomuzun tuzaklarından korunuruz. Bu bakış açısı yaşadıklarınızı var
oluşunuza birer saldırı olarak görmek yerine size manevi bir güç verecektir.
Ve siz bu güçle her geçen gün çoğalırken, sizdeki başkaları da azalacaktır.
İşte uçuş personeli olan Leyla da hep yolculara ne istediklerini sorarken bu
soruyu bir de kendine yöneltmeye karar verdiğinde kendi hikayesini yazmaya
başladı. Ve işte asıl yolculuğunu göklere doğru değil, kendi içine doğru
yaptığında var oluşunu anlamlandırabilmişti.