LUCENTIO: Tranio, sanatın beşiği Padua'yı görmek o kadar istiyordum ki, Lumbardia'dan kalkıp büyük İtalya'nın bu nefis bahçesine geldim, babamın sevgisiyle müsaadesine, onun iyi niyeti ve sen lalamın güzel arkadaşı katılınca her isteğim yerine geldi. Artık bu havayı ala ala, rahat rahat okuyup mükemmel bir tahsil görürüz. Ben Pisa şehrinde dünyaya geldim, sonra bütün dünya piyasasına hükmeden babam Vincentio, Bontivolli soyundandır: Şimdi Vincentio'nun oğlu Floransa'da yetişince, servetini faziletlerle kapl

Don Kişot, gün geçtikçe dalgınlaşmaya başlamıştı. Bütün gün kitap okuyan ve hayatın gerçeklerinden uzak bir ömür süren asilzademiz, zamanla hayal ve gerçeği karıştırmaya başladı. Artık zihni iyice bozulmuştu. Kitap okumayı abartan Don Kişot, okuduklarının etkisinde kalarak bir hayal dünyası içinde yaşamaya başladı. Şövalyelerin başından geçen maceraları okudukça kendini o eski devirlerde yaşıyor gibi görmeye başladı. Bu romanları okuya okuya şövalyeliğe özeniyor; roman kahramanları gibi tutsak prensesleri k

İsteğine boyun eğiyorum. Kendisinin bizi sevdiğinden daha çok bizim kendisini sevdiğimiz kadının ayrıcalıklı durumu, aklın kurallarını bize bütün yönleriyle unutturmaktadır. Alnınızda küçücük bir çizginin dahi oluştuğunu görmemek için, en ufak bir redden kederlenen dudaklarınızdaki hüzün ifadesini gidermek için mucizeler yaratıp uzaklıkları aşar gelir, kanımızı döker ve geleceğimizi hiçe sayarız. Bugün geçmişimi bilmek istiyorsun, al işte öğren. Fakat Natalie bilmeni istediğim birşey var: ben bugüne değin s

1851'in sonlarıydı. Kasım ayının soğuk bir akşamında Rus sınırından bir kilometre uzakta, saçaklarından tezek dumanları tüten ve Ruslarla her zaman mücadeleye hazır olan Mahket ismindeki Çeçen köyüne, Hacı Murat gelmişti. Müezzinin göklere yükselen yanık ve yüksek sesi artık kesilmiş, yalnız çeşmenin aşağısından gelen kadın ve çocuk sesleri ile kavgacı insanların gürültüleri, koyunların melemeleri, öküzlerin böğürüşmeleri, bal petekleri gibi birbirine bitişik olan kulübelerin üzerinde aşağı, dağların her

İşte Utopia'nın kurumlarını diğer halklarınkilerle karşılaştırınca doğrusu bir yandaki bilgelik ve insanlık beni kendine hayran bırakırken, diğer yandaki akılsızlık ve barbarlık beni üzüntüye düşürüyor. Utopialıların bilgelikle ve sanki ilahi bir ilhamla kurmuş oldukları devlet düzeni az sayıda kanunla tüm halkı huzur içinde yaşatmaktadır. Utopialılar herşeyi herkese eşit olarak bölüştürmüşlerdir. Zaten herşey çok boldur ve Utopialıların hayatı başka halklarla karşılaştırıldığında diğerleri onlarınkine yakl

Doğan yeni günle birlikte gelecek hayallerimle ilgili önemli bir değişime yöneldim. Doğan güneş hayatımı öyle bir aydınlattı ki artık hiçbir şeyin aynı olmayacağının bilincine vardım. O an için aklımdaki tek konu, gideceğim güne kadar daha altı gün olmasıydı. Ben gidene kadar Londra'ya bir şey olacak diye ödüm kopuyordu. Ben oraya gittiğimde de şehrin harabeye dönmüş olmasından ya da yok olmasından kaygılanıyordum.

Yoksul bir köylü çocuğu olan Jan Valjan,küçük yaşta annesini ve babasını kaybetti. Gidecek başka yeri olmadığı için yedi çocukla dul kalan ablasının yanına gitti. Yetim kalan çocuklara babalık, ablasına da yardım etti. Aradan geçen yıllar onu içine kapalı, sessiz, ama güçlü kuvvetli bir delikanlı yapmıştı. Çektiği sıkıntıdan yakınmıyor, yalnızca ablasının ve yedi çocuğunun karnını nasıl doyuracağını düşünüyordu. Bu hiç de kolay değildi maalesef...Jan Valjan'ın elinden her iş gelirdi. Yarıcılık, orakçılık,

Oyun salonuna girince -hayatımda ilk kez bir oyun salonuna giriyordum- oynamakla oynamamak arasında bir süre bocaladım kaldım. Salon tıklım tıklım doluydu. Ancak eğer böyle bir kalabalıkla karşılaşmasay-dım öyle sanıyorum ki, oyuna falan başlamadan çekip giderdim. Ne yalan söyleyeyim, kalbim küt küt atıyor, o soğukkanlılığımın yerinde yeller esiyordu. Uzun bir süredir kafama koymuştum; geldiğim gibi bu Roulettenburg'dan çıkıp gitmeyecektim. Hayatımda köklü ve kesin bir değişiklik o-lacaktı. Evet, böyle olma

İşte ancak bunun ardındandır ki, akıl yürüterek, mevsimleri ve yılları yaratanın ve görülebilen dünyada olan herşeyi gözetenin "O" olduğunu ve zamanla görmeye alıştığı herşeyin nedenlerinin belli bir şekilde "O" olduğunu kavramaya geçecektir. Kesinlikle çok açık, hepsinin ardından bunu kavrayacaktır.

"Kelile ve Dimne tarih boyunca en çok okunan, çevrilen ve uyarlaması yapılan üç-beş kitap arasındadır. Temel konusu ahlak ve siyasettir. Hükümdar ile aristokrat bir aydın arasında vuku bulması temenni edilen istişare sohbetleridir eserin özü. Otorite kaynağına yakınlık, uzaklık; otoritenin devamını sağlayan temel ilkeler; halk -hükümdar ilişkisi, hükümdar- vüzera ilişkisi, siyasi ihtiraslar, ehliyet, beceriklilik, ihanet; hile v.b. konular kitap boyunca uzayan sohbetin temel mevzularıdır. (Arka Kapak)

Gerçek sevginin belirtisi; korku ve sevinç halinde sevgiliyi hatırlamak, onu anmaktır. Bir aşık sevgilisi için şöyle diyor: Seni bana iyi hal de hatırlatıyor kötü hal de Korktuğum da hatırlatıyor seni Umduğum ve beklediğim de Sevginin gerçekliğinin bir delili de, uykudan uyanır uyanmaz sevenin kalbine ve diline ilk gelenin, gün bitip uyurken de son gelenin sevgili olmasıdır. Şairin dediği gibi: Her gece uyurken son şey sensin Uyandığımda da ilk şey yine sen. (Arka Kapak)

"Katyuşa´yı görünce Nehlyudov´un içinde eski duyguları uyanmıştı. Beyaz önlüğüyle yeniden görmek onu heyecanlandırıyordu. Ayak seslerini, konuşmasını, gülümsemesini bir çeşit sevinçle dinliyordu. Dağ eriği siyahı gözlerine, hele de gülümsediği zaman, bir çeşit şefkat duymadan bakamıyordu. Hepsinden öte karşılaştıkları zaman yüzünün kızarması, mahcup olmadan hatırlayabileceği bir şey değildi. Aşık olduğunu hissediyordu. Ama bu, aşkın bir sır olduğuna inandığı, aşkını kendine bile itiraf etmediği ve insanın y

Ben, şu an yirmi bir yasında olan lise mezunu bir gencim. Soyadım Dolgorukiy diye bt- mim r. meşru babam Makar İvanov Dolgorukiy, Versilov ailesinin eski kölesiymiş. Aslında yoidan doğsam da: topfumun değer yargına göre babasızım ve soyum sopum he Dünyaya geliş hikâyem ise şöyle: Bundan oıi iki yıi önce asıl babam derebeyi Versiiovvilâyetindeki çiftliğine geimiş. O sıralarda yirmi beş yaşındaymış. Öyle sanıyorum ki o zaman daha kişiliği tam oturmamış bir adammış. Çocukluğumdan beri beni hep şaşırtan. z

"Maslova mahkemeye!" diye bağırıp kapıyıyeniden kapanı. Kadın, ayakta dimdik durarakkıpırdamadan bekledi.Rüzgârın tarlalardan şehre getirdiği o harikakoku, cezaevinin avlusunda bile duyulmaktaydı.Koridorlarda ise, ağır; dışkı, nem, çürümüşlükkokan pis bir hava vardı. Bu, kimseninboğulmadan soluyamayacağı bîr havaydı.Dışarıdan gelen kadın gardiyan, bu bozukhavaya alışmış olmakla beraber, o da aynırahatsızlığı hissetti. Avludan gelip koridoragirer girmez, midesinin bulandığmı hissetti.içinden uyumak geliyord

x

"Bin yıl önce, siyahlar içinde bir keşiş Arabistan`daki veya Suriye`deki bir çölde yürüyormuş... Yürümekte olduğu yerden birkaç mil ötede balıkçılar, gölün üzerinde yavaşça hareket eden başka bir kara keşiş görmüşler. Bu keşiş bir serapmış. Şimdi, efsanenin redettiği bütün o görme kurallarını unut ve devamını dinle: Seraptan başka bir serap ortaya çıkmış, ondan da üçüncü bir serap... Böylece kara keşişin sureti atmosferin bir tarafından diğerine durmadan çoğalmış. Her an, ortadan kaybolma imkanına sahip dur