Yorum Bey, Tutu’nun söylediklerine kulak asmamış hâlâ “Tutmayın beni!” diye bağırıp duruyordu. Oruç Bey arkadaşı Yorum’un bu aşırı hâllerine daha fazla dayanamadı. Yanına gitti, elini uzatıp onu avucunun içinden yakaladı. Yorum Bey öteye beriye kımıldayıp debelense de elini Oruç Bey’in elinden kurtarmayı başaramadı. Ağız dolusu yalan söylemek istiyor, keyfince dedikodu yapmak için can atıyor, kalp kırmak için fırsat kolluyordu. Sanki Oruç Bey onu avucunun içinden değil de kalbinden yakalamış gibiydi. Gittik

Sevgili Yeğenim, Bu Oyuncaklar Artık Senin. Ziyaretime Gelirken Yanına Alırsan Beraber Oynarız. Çelik Çomağı Beceremem, Ip Atlayamam, Bunları Bekleme. Ama Misketi Hızlıca Atar, Taşları Ustalıkla Toplarım. Ne Dersin? Büyük Halanın Evinde Yalnızca Paşa Dededen Kalma Antika Eserler Yok. Oymalı Bir Sandık Içinde Misketler Saklı. Güler Ekiz, Apartmanlarda, Bilgisayar Ekranlarında Kaybolmuş Çocuklarımızı Sokaklara Davet Ediyor. Unuttukları Oyunları Onlara Hatırlatmak Için Aralarına Karışıyor. Misket, Birdirbir, B

“Kimin Kabuğu?” sorusunu “Benim kabuğum!” diye cevaplıyor kaplumbağa. Çünkü kabuğu vücudunun bir parçası. O kabukla birlikte dünyaya geldi. Kabuğunu terk etmek hayattan ayrılmak anlamına geliyor. O park edilen bir araba garajı değil. Hem evi hem bedeni. Oysa kurbağa kaplumbağanın kabuğunu istiyor. Tepiniyor sırtında kabuğu boşaltması için. Dahası kabuğun kendisinin olduğunu iddia ediyor. Gece gündüz vıraklayıp duruyor, kötülükler yapıyor kaplumbağa kabuğunu terk etsin diye. Nurcan Avcı Bayraktar yazdı, Ayşe

Tüylerimiz diken diken oldu, içimizden bir kuş çıkıp uçacakmış gibi ruhumuz şahlandı. Ziya, mehter takımının düğün müddetince (elli altı gün) çalacağını söyledi. Atmeydanı’nda, mehter, ince saz, köçekçe takımı gibi musiki topluluklarının sesinin hiç kesilmeyeceğini de ilave etti. Ben ne yalan söyleyim, bu düğüne geldiğim için mutluydum. Bahadır’ın düğünü de düğün müymüş dedim valla, duymasın ama benim favorim; Mehmet, pardon Şehzade Mehmet! Hepimiz hayaller kuruyoruz, özellikle çocukken. Peki bir sünnet d

Aradan çok geçmedi, birkaç gün sonra bastonu gömdüğümüz yerden yeşil bir sürgün fışkırdığını gördük hayretle. Bir iki derken sürgün, küçük bir ağaca dönüştü. Serviye benziyordu. Daha sonra duyduk ki o servinin yanından geçenler fırtınalı havalarda tok sesli dedelerin, Kafdağı’nın ardında yaşayan devlerin masallarını anlattığını işitmişler. Peygamberlerden sahabelere, Özbekler Tekkesi’nden Ayasofya’ya, tarihî yerlerin ve kahramanların çocuk diliyle anlatıldığı bu eserde; nineden toruna ve okurların kalbine d

Çocuklar dünyanın en büyük konseyini topladılar ve şu önemli kararları aldılar: * Çocuk haklıdır. * Hem de her zaman haklıdır. * Haksız olan varsa bu, çocuk değildir. Kuşlar kapınıza bir bildiri getirebilir. Çocukların yazdığı bir bildiri bu. Taşan atlasları yeniden şekillendiren, Haylazlıklar Ülkesi’ni ve Masal Marketleri’ni eleştiren bir bildiri. Şiir Amca ve Kaptan yolculuğumuzda bize eşlik edecek. Selamlaşma, yazarların dikkat etmesi gerekenler, ağlayan bir uçurtma; mektuplar, denemeler ve türlü türlü k

“Oyun oyna.” Halka halka büyüsün oyun. Oyun içinde oyun varsa buna itiraz et, Afrikalı çocukları da al oyununa. Sakın unutma! Büyün çocuklar masum, bütün çocuklar kardeştir. Bunu bilmemeleri de engel değildir kardeşçe oynamalarına. Onların oyunları benzemez büyüklerin oyunlarına. Hepsi birden kazanabilir mesela. Kimseden komut almaya ihtiyaçları yoktur, kardeşini sevmek için bir çıkarının olmasına da… Çocuklara kardeşliklerini hatırlatmak için küçük notlar Bir Kardeşlik Bildirisi Yaz Yıldızlara’da.

Bulut’u artık hiçbir şey korkutamaz! O korkularını tek tek yenip kahraman oldu. Karanlıklar bembeyaz bir martıyla aydınlandı, banyo günleri baloncuklarla neşelendi, berber koltuğu kırmızı bir arabaya, dişçi koltuğu sevimli bir dinozora dönüştü. Okul mu? En çok oraya gitmeyi seviyor. Çünkü birlikte oyunlar oynayıp şarkılar söyledikleri arkadaşları bekliyor sınıfta. Ayşe Ural, Nisan’dan sonra Bulut’la çıkıyor çocuk okurlarının karşısına. Sevgiyle yazdıklarını sevgiyle resimliyor yine. Şeker gibi kitaplar.

Bulut’u artık hiçbir şey korkutamaz! O korkularını tek tek yenip kahraman oldu. Karanlıklar bembeyaz bir martıyla aydınlandı, banyo günleri baloncuklarla neşelendi, berber koltuğu kırmızı bir arabaya, dişçi koltuğu sevimli bir dinozora dönüştü. Okul mu? En çok oraya gitmeyi seviyor. Çünkü birlikte oyunlar oynayıp şarkılar söyledikleri arkadaşları bekliyor sınıfta. Ayşe Ural, Nisan’dan sonra Bulut’la çıkıyor çocuk okurlarının karşısına. Sevgiyle yazdıklarını sevgiyle resimliyor yine. Şeker gibi kitaplar.

Bulut’u artık hiçbir şey korkutamaz! O korkularını tek tek yenip kahraman oldu. Karanlıklar bembeyaz bir martıyla aydınlandı, banyo günleri baloncuklarla neşelendi, berber koltuğu kırmızı bir arabaya, dişçi koltuğu sevimli bir dinozora dönüştü. Okul mu? En çok oraya gitmeyi seviyor. Çünkü birlikte oyunlar oynayıp şarkılar söyledikleri arkadaşları bekliyor sınıfta. Ayşe Ural, Nisan’dan sonra Bulut’la çıkıyor çocuk okurlarının karşısına. Sevgiyle yazdıklarını sevgiyle resimliyor yine. Şeker gibi kitaplar.

Bulut’u artık hiçbir şey korkutamaz! O korkularını tek tek yenip kahraman oldu. Karanlıklar bembeyaz bir martıyla aydınlandı, banyo günleri baloncuklarla neşelendi, berber koltuğu kırmızı bir arabaya, dişçi koltuğu sevimli bir dinozora dönüştü. Okul mu? En çok oraya gitmeyi seviyor. Çünkü birlikte oyunlar oynayıp şarkılar söyledikleri arkadaşları bekliyor sınıfta. Ayşe Ural, Nisan’dan sonra Bulut’la çıkıyor çocuk okurlarının karşısına. Sevgiyle yazdıklarını sevgiyle resimliyor yine. Şeker gibi kitaplar.

Bulut’u artık hiçbir şey korkutamaz! O korkularını tek tek yenip kahraman oldu. Karanlıklar bembeyaz bir martıyla aydınlandı, banyo günleri baloncuklarla neşelendi, berber koltuğu kırmızı bir arabaya, dişçi koltuğu sevimli bir dinozora dönüştü. Okul mu? En çok oraya gitmeyi seviyor. Çünkü birlikte oyunlar oynayıp şarkılar söyledikleri arkadaşları bekliyor sınıfta. Ayşe Ural, Nisan’dan sonra Bulut’la çıkıyor çocuk okurlarının karşısına. Sevgiyle yazdıklarını sevgiyle resimliyor yine. Şeker gibi kitaplar.

Artık aramaktan vazgeçmiş, Ahmet için başka bir çözüm bulmaya karar vermiştim. Bu düşüncelerle beraber kendimi çimlerin üzerine atıp sırtüstü yattım. Benim yaptığımı taklit ederek, Ahmet de kendini yere bıraktı. İkimiz de gökyüzünü hayran hayran seyrediyorduk. Akşam olmasına daha çok vardı ve bulutlar gökyüzünde rahatça dolaşıyordu. Bir ejderha, bir kedi, tombul yanaklarıyla tatlı mı tatlı bir nine bulutlarda belirip kayboldu. Bir sabah mahallenin bütün çocukları kayboluyor bu parkta. Büyüyen, büyüdüğün

Öğrendim artık. Bazı isteklerde bulunacağın zaman çok da itiraz etmeyeceksin. Uslu çocuk modu iyidir. İş görür. Ayrıca bol sarılma ilaveli günler sunmalısın. İtaat şart. Davam büyük. Bir krallıkla mücadele edeceksem ve zavallı annem onlara bilmeden hizmet ediyorsa olanlara “Dur!” demek için daha ılımlı tavır takınmalıyım. Sonunda nasıl olsa annem de anlayacaktır beni. Mutlu olmak için fazla eşyaya ihtiyacımız olmadığını on yaşında fark ediyor Vefa. Tüketim çılgınlığına kapılmış bir anne çırpınırken, kolil