1- Üsâme b. Zeyd (ra) / Genç Komutan 2- Enes b. Mâlik (ra) / Küçük Hizmetkâr 3- Abdullah b. Abbâs (ra) / Tefsir İlminin Sultanı 4- Zeyd b. Sâbit (ra) / Vahiy Kâtibi 5- Abdullah b. Ömer (ra) / Ümmetin Âlimi

Üsame b. Zeyd, Hz. Peygamber’in evinde dünyaya gözlerini açtı. Çocukluk günlerini Hz. Peygamberin evinde, dizinin dibinde geçirdi. Peygamber terbiyesiyle yetişti. Mûte Savaşı’nda babasının şehâdetini gördü. Metanetini kaybetmeden çarpışmaya devam etti. Bu kahramanlığı ve cesareti onu genç yaşta ordu komutanı olabilecek olgunluğa getirdi. 18 yaşında bir delikanlıyken sahabenin ileri gelenlerinin de bulunduğu orduya komutan olarak tayin edildi. O, Peygamber Efendimiz’in “Allah ve Resûlünü seven Üsâm

Enes b. Mâlik, Peygamber Efendimize on yıl hizmet etmesi sebebiyle “Hâdimü’n-Nebî” olarak tanındı. Akşama kadar Peygamberin yanında bulunur, akşam olunca da Kûba’daki evine giderdi. Hz. Peygamber ise ona “Oğulcuğum!” diye hitap ederek sevgisini gösterirdi. Peygamberin sırdaşı, özel olarak dua ettiği sahabilerden biriydi. Hz. Peygamber gibi yaşar, onun gibi namaz kılardı. En çok hadis bilen yedi sahabinin üçüncüsü olmakla şereflendi. Hz. Peygamber’den gördükleri ve duyduklarını, gençlerle nasıl muh

Abdullah b. Abbâs hicretten üç yıl önce Müslümanlar, Kureyş’in ablukası altındayken Mekke’de doğdu. Mekke’nin fethi sırasında ailesiyle Medine’ye hicret etti. İlim öğrenmek gayesiyle Hz. Peygamber’in yanından hiç ayrılmadı. Bazı geceler yanında kalır, hareketlerini ve ibadetlerini takip ederdi. Hz. Peygamber’in “Allah’ım! Ona Kur’ân’ı öğret ve dinde fakih kıl!” duasına mazhar oldu. Bu duanın bereketiyle ilimde yüksek derecelere ulaştı. Kendisine “Tercümânü’l-Kur’ân” unvanı verildi. Kur’ân-ı Kerim’i

Zeyd b. Sâbit Medineli genç sahabilerdendi. Güçlü bir hafızaya sahipti. Kur’ân sevdalısıydı. Allah Resûlü hayattayken Kur’ân-ı Kerim’in tamamını ezberlemişti. Yabancı dil öğrenimi konusunda uzmandı. Hz. Peygamber ondan Yahudilerin dilini öğrenmesini istemiş, o da kısa bir sürede bu dili öğrenmişti. Peygambere tercümanlık yapar, gelen mektupları okur ve cevap yazardı. Aynı zamanda da vahiy kâtiplerinden biriydi. Kur’ân-ı Kerim’in bir kitap haline getirilişinde ve çoğaltılmasında en büyük pay ona ait

Abdullah b. Ömer, Hz. Ömer’in oğluydu. En çok hadis rivayet eden sahabilerin ikincisi, en çok fetva veren yedi sahabiden biriydi. Hz. Peygamber’in hayat tarzına uyma ve onun emirlerini aynen yerine getirme konusunda bir benzeri daha yoktu. Peygamber sevgisinden dolayı namaz kıldığı yerleri öğrenip oralarda namaz kılar, yürüdüğü yollarda yürür, gölgelendiği ağaçların altında otururdu.