"Işk imâmdur bize gönül cemâat Dost yüzi kıbledür daimdür salât" Yunus Emre'nin şiirlerinde aşk, onun dünya görüşünü şekillendiren merkezi bir unsur olarak karşımıza çıkar. Bu merkezi unsur Yunus Emre'nin felsefesinin tam anlamıyla bir insan felsefesi olduğunu ortaya koyar. Bu çalışmada Yunus'un insana bakışı ile karşılaştırmalı olarak ele alınan hümanizm, personalizm ve egzistansiyalizm akımları aşk kavramı çerçevesinde okura sunulmaktadır. Aşk yolunda giden kamil insan portresiyle evrensel mahiyetteki

Bu kitap, İslâm tarihinin ve felsefesinin önemli bir kesitine ışık tutmaktadır: Bilim ve Tasavvuf ilişkisi. Tasavvuf veya sûfilik, esas anlamıyla bir psikoloji ve ahlak disiplinidir. İnsan zihnini ve gönlünü, boş ve gereksiz şeylerden arındırır. Temizlenmiş ve tasfiye edilmiş zihin ve gönül de, insan düşündüğü ve yaptığı şeylerde doğruyu ve güzeli yakalma imkânına kavuşturur; insana yaratılıcık niteliği kazandırır. Buna örnek olarak kitapta, Câbir İbn Hayyân'dan Ahmet Süreyya ve Emin Bey'e kadar birçok sûfi