Tarihte İslam ve Batı medeniyetleri kadar yakın ilișki içinde olan bașka iki uygarlık görülmemiștir. Çatıșma, rekabet, uzlașma ve birlikte yașama biçimlerine bürünen bu ilișkinin tarihi, aynı zamanda farklı “ben” tasavvurlarının ve “öteki” algılarının tarihidir. Bu çalıșma, iki medeniyet arasındaki ilișkileri tarihî seyri içerisinde incelemekte ve günümüz sorunlarını bu tarihî arka plana dayanarak tahlil etmektedir. İslam’ın tarih sahnesine çıktığı VII. yüzyıldan Orta Çağ’a, Haçlı seferlerinden Endülüs’e, A

Özümüzü aradığımız b r çağda yașıyoruz. Öz-lüyoruz ama ney özled ğ m z b lm yoruz. Öz-lemen n öz-ümüzle lg l olduğunun henüz farkında değ l z… Her șey n yapay, plast k, sanal ve d j tal hâle geld ğ b r çağda nsanın özünden bahsetmek del saçması g b görülüyor. İnsanı artık ç ndek asıl, öz, cevher ve hak kat üzer nden değ l; ona dıșarıdan eklenen arazlar, aygıtlar, mplantlar, avatarlar, kullanıcı adları, kodlar, algor tmalar üzer nden tanımlıyoruz. Çünkü artık özün değ l; yansımanın, görüntünün, zah r n, dıșs

التركي الكاتب تألیف من والكتاب ة” الحضار حول “ملاحظات فرعي وعنوان متحضر” عصري, “بربري, بعنوان العربیة النسخة كتاب وجائت من التركیة النسخة ترجمة القارئ یدي بین بیروت في والبرمجة التعریب مركز وتحریر ومراجعة كالین .إبراھیم الھوة إبراز من فاعلة؛ تفكیكیة – تحلیلیة وبمنھجیة كالین إبراھیم التركي المؤرخ مؤلفھ تمكن؛ إذ العصور. عبر الحضارة مفھوم حول معرفیة مقاربة متحضر” عصري, “بربري, كتاب یشكل صنعھ أو إبداعھ على الإقدام دون لكن الموضوع؛ فتستھلك للأولى؛ بدیلة حضارة عن تبحث التي الأخرى الحضارات وعالم المھیمنة الحضارة ع

في» والبرمجة التعریب مركز وتحریر ومراجعة یلمان أنس الأستاذ وترجمة كالین إبراھیم التركي المؤرخ تألیف والكتاب والغرب» الإسلام بین العلاقات وراء وما والآخر تاریخنا إلى مقدمة التركي المؤرخ یبحث والابتعاد؛ الاختلاف من مزید إلى تسیر و«الآخر» «الأنا» بین العلاقة وأن والغرب؛ الإسلام بین تلاقي لا أن وعجما عربا المفكرون یؤكده مما تماما العكس على بیروت. وتفاعلھما تلاقیھما «نقاط ویعتبرھا العالمین بین مشتركة نقاط عن كالین .«إبراھیم مع والحقیقة الصورة؛ مع الھویة كما التاریخین؛ لھذین التصورات مع الحقائق تشابك من الانطلاق

Aklın amel defteri bir hayli kabarık. Sevabı mı yoksa günahı mı daha çok, söylemek zor. İnsanların hayatını kolaylaştıran icatları yapan da Elhamra Sarayı'nı ve Selimiye'yi inşa eden de akıl, milyonlarca insanın ölümüne neden olan savaşları yöneten de kitlesel imha silahlarını yapan da akıl. Elbette farklı akıllar bunlar. Dolayısıyla temel soru şu: Bu fark nereden geliyor? Akıl, kendi özündeki iyiliği unutup neden kötülüğe râm oluyor? Kötüyü kutsayan ve meşrulaştıran akıl nasıl bir varlıktır? Kendi tabi

Bir tarafta sağlam ve derin kökleri olan ve böylece dünyada bir var olma noktası (“merkezi”) bulunan, diğer tarafta açık ufuk perspektifiyle dünyaya bakan ve yeni imkânlara kapı aralayan bir özne olmak mümkün müdür? Bu soru, Akıl ve Erdem’in temel sorunsallarından birini oluşturuyor . Bir yanda dünyayla entegre olmak ve modernleşmek adına kendi varlığına sırtını dönmek, öte yanda kendi olmak adına her şeyi ötekileştirmek ve küçük milliyetçiliklere hapsolmak, Türk modernleşmesinin ürettiği sonuçlardan bir

İslamofobi, 11 Eylül'den bu yana sayısız ayrım, ırkçılık, fiziki saldırı vakaları yanında İslam karşıtı kampanyalarla da katlanarak artış göstermiştir. 2006 Danimarka karikatür krizi ve Papa 16. Benedict'in Regensburg konuşmasını çevreleyen tartışmalar da ifade özgürlüğü, çok kültürlülük, dinî sembollere saygı ve dinler arası ilişkilerle alakalı bazı önemli sorunları ortaya koymuştur. Dinî özgürlüğün yanı sıra insan hak ve özgürlükleriyle alakalı temel ilkeleri ihlâl eden İslamofobik eylemler, birçok far

“Birçok insan ‘gök kubbemiz’i kaybettiğimizin henüz farkında bile değilken yolculuğumuzun ilk adımı olarak ‘Nerede yitirdik, nasıl bulacağız?’ sorusunu sormak çok önemli. Genellikle büyük gelenekler gücünü yitirdiğinde iki şey olur: Ya soru sormayı unuturlar ya da asıl soruları atlayıp tali meselelerde kaybolurlar. Bir medeniyet gerçek soruları sormayı bırakıp tali meselelerle oyalanıyorsa artık kendisini de kaybetmeye başlıyor demektir. Etrafına inşa edilen, kendine yabancı, başka birine ait ve suni bir

İbrahim Kalın, dinamik bir yapı olan "medeniyet" kavramının asırlar boyunca geçirdiği değişimleri ve Batı düşüncesindeki aslî manasından zamanla uzaklaştırılarak sömürgeciliğin öncü kuvveti olarak kullanılmasını, Batı'da 19. yüzyılın sonundan itibaren görülen "insanat bahçeleri" rezaletlerine kadar ayrıntıları ve örnekleri ile beraber anlatıyor; medeniyet, barbarlık ve modernite arasında asırlar boyunca kurulan bağlantıları naklederken barbarlığın "modernleşme" ve "ilerleme" adına aldığı yeni şekillerini in

İslâm ve Batı'nın iç içe geçmiş tarihinin ana hatlarını ele alan bu çalışma, siyasî, askerî ve toplumsal ilişkilerin yanı sıra, "ben" tasavvuru, "öteki" algısı, zaman ve mekân tasavvuru, sembolik dil ve imgeler üzerinden inşa edilen anlamlar dünyasına eğilmeyi hedefliyor. Elinizdeki kitap, İslâm ve Batı toplumlarının etkileşim içinde olan tarihlerinin dün ve bugün ifade ettiği anlamları ortaya koymak için tarihten felsefeye, teolojiden sanata uzanan disiplinlerarası bir yaklaşımı esas alıyor. İslâm ve Batı

"Düşünceler ruh ve zihin dünyamızda cereyan eden soyutlamalardan ibaret değildir. Var olma biçimimizi, benimsediğimiz düşünceler belirler. İyi olmak için iyiyi düşünmek, doğru olmak için doğrunun peşinden gitmek, güzel olmak için de güzeli kavramak gerekir." diyen İbrahim Kalın, düşünmenin çileli ama kendini bilmek ve bulmak için varoluşsal bir gereklilik olduğunu derinlikli bir şekilde ortaya koyuyor. Düşünmenin değil; iyi, güzel ve doğru düşünmenin erdemini vurguluyor ve düşüncenin ufkunu açık hâle getiri

Adab-ı muaşeretten şehir hayatına, mimariden müziğe, mutfak kültüründen uluslararası siyasete kadar her alanda karşımıza çıkan medeniyet, son iki asırdır gündemden düşmeyen ve bir o kadar da örselenen ve tüketilen bir kavram. Savaş çıkartmak isteyenler de barış yapmak isteyenler de aynı kelimenin arkasına sığınıyor. "Medenîleştirme misyonu" adı altında yapılan barbarlıklar, modernitenin karmaşık tarihini yeniden ele almamızı zorunlu kılıyor. Barbarlığın, modernliğin ve medenîliğin aynı anda tecrübe edildiği

İslâm ve Batı'nın iç içe geçmiş tarihinin ana hatlarını ele alan bu çalışma, siyasî, askerî ve toplumsal ilişkilerin yanı sıra , 'ben' tasavvuru, 'öteki' algısı, zaman ve mekân tasavvuru, sembolik dil ve imgeler üzerinden inşa edilen anlamlar dünyasına eğilmeyi hedefliyor. Kitap İslâm ve Batı toplumlarının etkileşim içinde olan ve tedâhül eden tarihlerinin dün ve bugün ifade ettiği anlamları ortaya koymak için tarihten felsefeye, teolojiden sanata uzanan disiplinler arası bir yaklaşımı esas alıyor. Her 'ben