Pastel boya daha güçlü gelir bana, kuru boya daha sınırlı...Ne söylediğini, ne istediğini bilen boyalar, kendilerinden emin.Suluboya öyle değil ama başı sonu belirsiz.Dağınık…Duygular gibi.Göz yaşı ile ıslanan; kibir ile koyulaşıp, hüzünle açılan renkler.Kırılgan olduğu kadar, kontrol edilemeyen.İstediğini yapmanın zor olduğu, inatçı, laf dinlemeyen gölgeler…Sen şimdi birbirinden farklı suluboya hikayeleri okuyacaksın!Öfkelenerek kararacak, gülümseyerek açılacaksın.Kurumuş bir boya lekesi gibi buruşacak ruh

Pastel boya daha güçlü gelir bana, kuru boya daha sınırlı... Ne söylediğini, ne istediğini bilen boyalar, kendilerinden emin. Suluboya öyle değil ama başı sonu belirsiz. Dağınık… Duygular gibi. Göz yaşı ile ıslanan; kibir ile koyulaşıp, hüzünle açılan renkler. Kırılgan olduğu kadar, kontrol edilemeyen. İstediğini yapmanın zor olduğu, inatçı, laf dinlemeyen gölgeler… Sen şimdi birbirinden farklı suluboya hikayeleri okuyacaksın! Öfkelenerek kararacak, gülümseyerek açılacaksın. Kurumuş bir boya l

Filmlerin başlama anının, uykuya geçme anıyla eş olduğu söylenir. Işıklar kapandığında, karanlığın içinden bilmediğimiz bir dünyaya geçerek, kayboluruz. Görünmeyeni gösteren bu büyülü yolculuğun adı “film seyretmektir.” Film boyunca yaşanan süreç aynı zamanda terapötik bir süreçtir. Çünkü filmler ruhsallığımızın en derinine inerek, onu değiştirme gücüne sahiptirler. İnsanın içinde duran ama fark etmediği şeyleri ortaya çıkartarak, “onunla yüzleştirirler.” Bu yüzden her film seyircisi, seyrettiği her filmle