Üsâme, Efendimiz’in (sav) hususi şefkat, himaye ve terbiyesine mazhar olmuş, çocukluğunu Efendimiz’in (sav) dizi dibinde geçirmiş şanslı bir çocuktu. Onun (sav) birçok iltifatına nail olmuştu. Bir lakabı da “Hubbî” idi. Efendimiz (sav) onu çok sevdiği için ona bu lakap verilmişti. Asrı Saadette doğrudan doğruya kutsi İslâm beşiğinde dünyaya gelmiş olan Üsâme’nin temiz ruhu, küfür, şirk, cehalet ve fesat pislikleriyle kararmamıştı. Bu durum onun, Efendimiz’in (sav) yüksek ahlakını benimseyip yaşaması ve

Kendini fiziki olarak çok iyi geliştiren Hz. Mus'ab b.Umeyr, ruhunda açlık hissetti. Efendimiz’i (sav) tanıyınca ona öylesine inandı ve onu öylesine benimsedi ki Efendimiz’den (sav) ayrılamam derken kader onu hep uzaklaştırdı. Mekke yaşanılmaz olunca önce Habeşistan ve ardından Birinci Akabe Bîatı ile Medine'ye hicret etmek zorunda kaldı. Bedenen olmasa da manen hep Efendimiz’in (sav) yanında yer aldı. Yaşadığı hayat, Hz. Mus’ab’ın samimiyetinin, teslimiyetinin ve bir gencin, kendi iradesine ne kadar sahip