Yine devirdik bir kitabı, iyisiyle kötüsüyle. Yine anlattık sana dair içimizde sese dönüşenleri tek tek ve yine eksik kaldık biraz... Sen Unatında, küçük bir zerreyim ben hâlâ. Bir iç kanamayla eş zamanlı olarak seninle yan yana geldiğimizde ya da yaralarımızı ifşa etmeye çekinir olduğumuzda, bitti aslında her şey... Yek, dü, se, cehar, penç, şeş... Zar atıldı yukarıdan, altı günde yaratıldı her ne varsa... Kaderi belirledi zar. Kırıldı sonra, evrenin de mükemmeliyeti... Ve ben seni yedinci günden beri

Gcrçekliğe ulaşmanın kapıları kapandı ve telafı etmek için çok geç. Salonun dışında kalanların, sırra ulaşması mümkün değil. Hesap günü geldi çattı ve mahşer yerinde her şey hazır. İşte orada bir yerlerde, son nefes de verildi... Alkışlarınızla, son oyun başlasın! Akıyor görüntüler masmavi bir fonda... Tüm hisler iç içe geçiyor. Aşk ile nefret, özlem ile vuslat aynı karede... Jönünden, fıgüranına kadar kimsenin memnun olmadığı bir senaryonun neticesinde; -en olmadık yerde- binbir soru işareti bırakarak