Sahabeyi tanımak, Hz. Peygamber'i, yaşantısını, mücadelesini, tebliğini, davasını, yöntemini, sünnetini, kendisinden sonraki hâdiseleri, fetihleri ve hatta Mekke'yi Medine'yi tanımak demektir. Bu nedenle Hz. Peygamber'in arkadaşlarının hayatını okumak, klasik anlamda biyografi okumaktan çok daha öte bir içeriğe sahiptir. Nitekim Allah, Ahzap suresi 21. ayette inananlar için Elçisi'ni ''en güzel örnek'' olarak gösterirken ilk muhatapları bu ilahî tavsiyenin âdeta sağlaması olmuşlar; onun (sas) rehberliğinde

Ensarî Müslümanlar, isimlerini İslâm tarihine altın harflerle yazdırmışlardır. Hayatta olduğu süre boyunca, onlar Resûlullah'tan(s) razı, O da onlardan hoşnut olmuştur. Öyle ki, Mekke fethedildikten sonra Medineli Müslümanlar kendi aralarında "Acaba Resûlullah(s), kavmine kavuşunca, artık onların arasında kalmak isteyip bizi terk eder mi?!" diye endişe duyuyorlardı. Gerçekten de Resûlullah, hayatının 53 senesini geçirdiği ve hicret esnasında şehre hâkim bir tepeden hasretle bakarak "Vallahi sen, Allah katın