"Eger biz bu harflerin sırları ve onların hakikatlerinin iktiza ettigi seyler hakkında açıkça söz etseydik, o zaman sag el yorulurdu; kalem körelirdi ve mürekkep kurur tükenirdi; kagıtlar, kırtasiyeler ve levhalar islenmis ince deri bile olsalardı, o sırları gene de ihtiva edemezlerdi, tasıyamazlardı. Hiç kuskusuz bunlar Allah Tealâ'nın söylemis oldugu kelimelerden ve sözlerdendir. Bu kelimeler üzerinde dikkatini yogunlastıran ve bunların anlamlarını kesfeden kimse için burada bir sır ve harika bir isaret v

Modern zamanlarda İslâm dünyasının tefekkür hayatının donuklaşmasının dıştan ve içten kaynaklı olmak üzere iki sebebi bulunmaktadır. Bu asrın Müslümanları münhasıran dış sebebler üzerinde durarak âdetâ bu durumu bir bahane olarak kullanmayı tercih ederler. Bizce bu durum sorunun teşhis ve tedavisinin önündeki en mühim engellerden birisidir. Oysaki iç sebebler hepsinden daha mühimdir. Avrupa, Rönesans’ını antik filozoflarını yeniden yorumlayarak gerçekleştirmiştir. İslâm dünyasında ise “Gelenek”in büyük usta

Elinizdeki eser; İbn Arabi'nin "Tevhid" konusunu ele aldığı, kısa ama içeriği oldukça yoğun bir eserdir. Bu nedenle eser değişik adlarla birçok kez Türkçeye çevrilmiştir. Risalenin merkezinde Hz. Peygamber'in zikretmiş olduğu "Men arefe nefsehu fegad arefe Rabbehu / Nefsini bilen Rabbini bilir" hadisi vardır. İbn Arabi, bu hadisten hareketle -öğrencisi ve evlatlığı Konevi tarafından "vahdet -i vücut" olarak adlandırılan ve sistemleştirilen "Tevhid" anlayışını derinlikli ve ufuk açıcı bir şekilde işlemişt

Yüce kitap Kur'ân-ı Kerîm'i tefsir eden, peygamber vârisi büyük âlimlerden biri de Şeyh-i Ekber Muhyiddin İbn Arabî hazretleridir. Çeşitli eserlerinde yaptığı atıflarla kendisine ait iki farklı tefsirin bulunduğunu kesin bir şekilde bilmekteyiz. Bunlardan biri olan Îcâzu'l-beyân fi't-tercemeti ‘ani'l-Kur'ân isimli tefsirin Fâtiha sûresinin ve Bakara sûresinin başından bir bölümünün (1. cüzün) tefsirini ihtiva eden miktarı elimize ulaşmıştır. Daha büyük bir tefsir olan el-Cem‘u ve't-tafsîl fî ma‘rifeti me‘ân

Yüce kitap Kur'ân-ı Kerîm'i tefsir eden, peygamber vârisi büyük âlimlerden biri de Şeyh-i Ekber Muhyiddin İbn Arabî hazretleridir. Çeşitli eserlerinde yaptığı atıflarla kendisine ait iki farklı tefsirin bulunduğunu kesin bir şekilde bilmekteyiz. Bunlardan biri olan Îcâzu'l-beyân fi't-tercemeti ‘ani'l-Kur'ân isimli tefsirin Fâtiha sûresinin ve Bakara sûresinin başından bir bölümünün (1. cüzün) tefsirini ihtiva eden miktarı elimize ulaşmıştır. Daha büyük bir tefsir olan el-Cem‘u ve't-tafsîl fî ma‘rifeti me‘ân

Yüce kitap Kur'ân-ı Kerîm'i tefsir eden, peygamber vârisi büyük âlimlerden biri de Şeyh-i Ekber Muhyiddin İbn Arabî hazretleridir. Çeşitli eserlerinde yaptığı atıflarla kendisine ait iki farklı tefsirin bulunduğunu kesin bir şekilde bilmekteyiz. Bunlardan biri olan Îcâzu'l-beyân fi't-tercemeti ‘ani'l-Kur'ân isimli tefsirin Fâtiha sûresinin ve Bakara sûresinin başından bir bölümünün (1. cüzün) tefsirini ihtiva eden miktarı elimize ulaşmıştır. Daha büyük bir tefsir olan el-Cem‘u ve't-tafsîl fî ma‘rifeti me‘ân

Seyh-i Ekber Muhyiddin İbn Arabî , yazmıs oldugu eserlerinde marifetullahı ilimler dairesinin merkezine alır ve o noktadan hareketle hakikatler ilminin muhtelif mevzularına dair açıklamalar getirir. Bu muayyen zaviyeden bakarak tasavvuf, tefsir, hadis, fıkıh, tarih gibi konularda yazmıs oldugu yüzlerce eseri olan İbn Arabî: "Ben ancak bana verilen izin kadar konusurum. Bana biçilen sınıra gelince dururum." (Fütuhat-ı Mekkiyye) der. Seyyid Hüseyin Nasr'ın ifadesiyle, İslâm irfanının en üst düzeydeki açıklayı

Tasavvuf düşüncesinin temel eserlerinden olan Fusûsu'l-Hikem, sûfîlerin bilgi ve varlık görüşünün zirvesidir. Bu eser, bir şerh geleneğinin merkezini oluşturur ve tasavvufun seyrini kendisinden sonra büyük oranda etkilemiştir. Fusûs, klasik anlamıyla bir tasavvuf eseri değildir. İçerdiği yüksek hakikatler ve dilinin ağırlığından dolayı, şüphesiz anlaşılması zor bir eserdir. Bundan dolayı İslâm literatüründe, hakkında en fazla şerh yazılan eser olma özelliğine sahiptir. Bu özelliğinden dolayı da bugüne kadar

Bu eser, Endülüs semasından bir aşk yıldızı düşürüyor gönlümüze. Gönlümüze düşen bu aşk yıldızı, baştan aşağı gül ve çiçeklerle dolu bahçeden bize misk kokuları taşımakta, ruhumuzu doyurmakta. Neden aşk, diye bir soru gelecek olursa akla, İbn Arabî'nin kaleminden dökülen şu dizelerde buna cevap bulabiliriz. ?Biz aşktan sudûr ettik Aşk üzre yaratıldık Aşka yöneldik Aşka verdik gönlümüzü." İbn Arabî'nin bu eseri bir şaheser olup, bize sevgi hakkında mükemmel bilgiler ve yorumlar sunuyor. Bunu da Kur'an'ı

Ibn Arabi'nin, Fütûhât'\aW\ "Bütün bu eserleri telif ederken, müellif olmak, eser yazmak gibi bir amaç gütmedim; sadece kalbimi sıkıştıran bir ilhamı aktarmak zorundaydım" sözünü dikkate aldığımızda, bir irfan ve hikmet hazinesi olan eserlerinin nazarî düşüncelerden ziyade kalbî ilhamlar ihtiva ettiğini anlarız. Kitâbu'l-Ma'rifet adlı eseri de bu muhtevada olup, Fütûhâfia ele aldığı pek çok konuyu burada öz olarak ele alır. 295 meselenin ele alındığı eserde, zâhir-bâtın, vahdet ve kesret, nûr-zulmet, tecell

Bu risale, bu âlemin görüntüleri hakkında elde ettikleri bilgilerle ve manevî âlemde ulaştıkları makamlarla yetinmeyip daha ileri noktalara gitmek isteyen ve nihaî gayeye ulaştırmaya çalışan hakikat araştırıcıları için ışıklı, nurlu, aydınlık bir rehberdir. Seyr-ü sulûka giren salikler için, Yüce Kudret´e doğru yaptıkları manevî yolculuk sırasında tecelli eden sırları ve nurları açıklamaktadır. İbn Arabî bu eseri, Hicrî 602´de Konya´da bir dostunun sorularını cevaplamak için yazmıştır.