Karanlık çağın son karanlıklarının yaşandığı günümüz dünyasında dinin, maneviyatın, kutsalın giderek görünür sahadan çekildiğini gözlemlemek mümkündür. Hatta “dindar” insanlar dahi gelip geçici çeşitli uygulamaların yarattığı arızi sorunlara nazarla dinin ya da kutsalın siyasi, sosyal, ekonomik vd. alanlardan çekilip “bireysel alan”da yaşanması, “vicdanlardaki temiz yeri”nde kalması gerektiği konusundaki görüşlerini ve kanaatlerini arz ederek etraflarını “aydınlatmak”tan çekinmemektedirler. Böylesi bir

René Guénon, ölümünden sadece beş yıl önce yayımlanan bu geç dönem eserinde, kitabın tamamını, hem matematiksel bir disiplin hem de inisiyatik yolun bir sembolizmi olarak kalkülüse göre limitlerin ve sonsuzun doğasına ilişkin sorulara ayırıyor. Dolayısıyla bu kitapta, özellikle Haç Sembolizmi, Varlık Mertebeleri ve Kutsal Bilimin Sembolleri olmak üzere diğer eserlerinde kullandığı geometrik sembolizmi genişleterek tamamlıyor. Guénon’a göre, “sonsuz sayı” kavramı bir çelişkidir. Sonsuzluk, nicelikten daha y

İnisiyasyon kelimesine Türkçede illa bir karşılık bulmaya çalışırsak bunu en yakın “tasavvuf” sözcüğüyle karşılayabiliriz. İnsanlığın düşünce tarihi boyunca oluşan eski, kadim geleneklerin (traditions) devamını sağlayan ezoterik, sırrî bilgiler, bu bilgileri öğreten geleneksel kurumlara girilmeden öğrenilemez. Bu bilgileri almak için bu yola giren kimseye “inisiye” yani isteyen anlamında “mürit” adı verilir. Müritler yetiştiren, onları irşat eden kimseye ise “inisiyatör” yani başlatan, irşat eden, “mürşit”

“Batılılar, sadece tek tip bir insanlık düşüncesinde ısrar ettikçe ve farklı gelişme derecelerinde tek bir ‘medeniyet’ olduğu inancını taşıdıkça hiçbir uzlaşmaya varılamaz. Gerçek ise birbirinden çok ayrı yönlerde gelişen sayısız uygarlık olduğudur...” Batı medeniyetindeki temel “anomali”yi tespit eden Guénon, külliyatına giriş mahiyetindeki bu kitabında, Batı’ya rasyonalizm ve materyalizm uğruna fazlasıyla ihmal ettiği temel metafizik ilkeleri yeniden elde edebileceği yolları teklif eder. Batı’nın uzak bir

Guénon bu kitabında, yerinin gayb alemi olduğunu söylediği bir "kutsal toprak"ın, aynı zamanda manevî bir hükümetin varlığı esasına dayalı bir "hükümdar"ın izini sürüyor. Dinlerde çeşitli anlatılar ve başlıklarla yer bulan bu hükümdar ve onun iktidar alanını, güçlü sezgileri ve zihinsel güçleri olan bir metafizikçi kimliğiyle ele alıyor. Guénon, kitap boyunca takip ettiği yöntemi belki şu ifadelerle açığa vuruyor: "Bize göre, coğrafî vakıalar ve aynı zamanda tarihî vakıaların kendisi, her şey gibi bir se

“Varlık mertebeleri doktrinini anlamak için öncesinde herhangi bir şeyi mütalaa etmeden her şeyin en asli mefhumuna, yani külli İmkân ile ilişkisinde tasavvur edilen metafiziksel Sonsuzluk mefhumuna dönmek lazımdır. Onu tanımlayan terimin etimolojisine göre Sonsuz, hiçbir sınırı olmayan demektir.” Bu eser, çağımızın en büyük metafizikçilerinden biri olan René Guénon’un, metafiziğin en saf ve temel bahislerine dair kaleme aldığı üçlemesinin sonuncusudur. Diğer ikisi, sırasıyla Vedanta’ya Göre İnsan ve Hâller

Bu kitap, yazarın Modern Dünyanın Bunalımı adlı eserindeki konuların genişletilmiş ve derinleştirilmiş hâllerini içeren tamamlayıcı bir çalışmadır. Batı dünyasının (bilimin, felsefenin, psikolojinin temel kavramlarının ve eylemlerinin) dibe vuruşunu, lâdinî (dünyevî/profan) düşüncenin merkezini oluşturan niceliğin modern dünyada niteliğin önüne geçmesinin yansımalarını anlatıp eleştiren kitabın amacını René Guénon şöyle açıklamaktadır: "Elinizdeki eserde, geleneksel ilimlerin gerçek mahiyetinin ne olduğunu,

Niyette birlik ve degismez merkeze sürekli olarak yönelmek egilimi, sembolik olarak kıble'ye yönelmeyi gerektirir. Birligi kendinde tam olarak gerçeklestirmeyi basarmıs olan için, tüm zıtlıkların ortadan kalkmıs olmasıyla savas hali de sona ermistir. Zira artık, bütünsel bakıs açısının tüm özel bakıs açılarının üzerinde olması nedeniyle sadece mutlak düzen vardır. Böyle bir varlıga hiçbir sey zarar veremez. Onun için artık kendi içinde de dısında da hiçbir düsman yoktur. Kendi içinde olusturdugu birlik aynı

René Guénonun ve onun, La Gnose -kendisi tarafından 1909da kurulmuş olan dergi- dönemindeki takma adı olan Palingéniusun belirli bir sayıdaki makalelerini, bir kitap haline getirmek ve böylece okurların uzun süreden beri tükenmiş olan dergi sayılarını aramak zorunda kalmalarını önlemiş olmak için, Karışımlar (Mélanges) başlığı altında bir araya getirilmiştir. Tradisyonel öğretinin kuramsal sunusu planında Demiurgosu derin anlamını değiştirmeksizin bazı noktalarda farklı bir tarzda sunmuş olması muhtemeldir.

Sembollerin temsil ettikleri kültürel kodların ifadelendirilmesi ve bunun zaman-mekan-insan üçgeninde çözümlendirilmesiyle ilgili, Guenon'un dikkat çeken eserlerinden biri olarak öne çıkan bu çalışma, sizi sembolik anlamlar üzerinde bir zaman yolculuğuna çıkarıyor; Mirac'tan Ortaçağ'a, Ortaçağ'dan günümüze gelen bir zihni yolculuk olacak bu. Bu kitapta dikkat çeken iki önemli konu var: Dini sembolizmin Ortaçağ'daki yaygınlığı ile Dante'nin eserlerinde görülen İslam ve Hıristiyanlığın ortak etkileşimi... Dan

Rene Guenon'un bu derlemede bir araya getirilmiş olan makaleleri, onun çalışmalarının belki de en "özgün" aynı zamanda çoğu okur için de en şaşırtıcı olan yönünü temsil etmektedirler. Bu kitaba bilinmeyen, ancak tarih-öncesini ve insanlığın ilkçağ tarihini içeren, bir tarihten parçalar ismi verilebilirdi; zira bu tarihin başlangıcını bugünkü insanlığın başlangıç dönemlerindeki tradisyon oluşturmaktadır. Burada sadece, gerek Guénon'un kendisi tarafından gerekse ölümünden sonra onun yazılarını derleyenler ta

René Guénon, her şeyden önce bu çağın bir tanığıdır. Modern dünya bu çağda bir ölümcül inişe geçti. René Guénon, insanlık çevriminin sonu gelmeden olaylara yorum getirecek, çağdaş yanılsamaların tuzağından insanı kurtaracak yeni bir bulgunun ilk işaretlerini vermiştir. Modern dünya, bu ölümcül inişle uçurumun ta dibine mi inecek; yoksa Yunan-Latin uygarlığının çöküşünde olduğu gibi, sürüklendiği uçurumun dibine varmadan önce, yeniden bir diriliş mi gerçekleşecek? Öyle görünüyor ki, yarı yolda duruş artık hi

René Guénon, eserlerinde sahih geleneğin aynasında çağın durumunu belirlemeye çalışan, geleneğin temel ilkeleri ışığında insanlığın çeşitli manevî formlarını araştıran, bunun yanı sıra sahte birtakım maneviyat biçimlerini gerçek olanlardan ayırt edici ölçüler getiren eserleriyle özellikle Batı'da iyi tanınan Müslüman bir ariftir. İslâm Maneviyatı ve Taoculuğa Toplu Bakış adlı bu kitabında Guénon'un, tasavvufla yani İslâm ezoterizmiyle ilgili bazı makaleleri bölümler hâlinde bir araya getirilmiştir. Bu maka

René Guénon'un bu derlemede bir araya getirilmiş olan makaleleri, onun çalışmalarının belki de en ?özgün" -aynı zamanda çoğu okur için de en şaşırtıcı- olan yönünü temsil etmektedirler. Bu kitaba bilinmeyen, ancak tarih-öncesini ve insanlığın ilkçağ tarihini içeren, bir tarihten parçalar ismi verilebilirdi; zira bu tarihin başlangıcını bugünkü insanlığın başlangıç dönemlerindeki tradisyon oluşturmaktadır. Burada sadece, gerek Guénon'un kendisi tarafından gerekse ölümünden sonra onun yazılarını derleyenler t

Küçük savaş harici savaşı, düşmana, "barbar"a, üstünlük iddia edilen daha aşağı bir ırka ya da din sözkonusuysa "kafir"e karşı maddi silahlarla yapılan kanlı savaşı ifade etmektedir. Sonuçları ne kadar korkunç ve trajik olursa olsun, ne denli büyük bir tahribat yaratırsa yaratsın bu savaş metafizik olarak daima "küçük savaş"tır. "Büyük kutsal savaş" içsel ve gayri maddidir; kişinin bizzat kendi içinde barınan ve kendini manevi bir yasaya bütünüyle tabi kılmak istediğinde isyan eden düşman, "barbar" ya da "k

Sembollerin temsil ettikleri kültürel kodların ifadelendirilmesi ve bunun zaman-mekan-insan üçgeninde çözümlendirilmesiyle ilgili, Guénonun dikkat çeken eserlerinden biri olarak öne çıkan bu çalışma, sizi sembolik anlamlar üzerinde bir zaman yolculuğuna çıkarıyor; Miractan Ortaçağa, Ortaçağdan günümüze gelen bir zihni yolculuk olacak bu. Bu kitapta dikkat çeken iki önemli konu var: Dinî sembolizmin Ortaçağdaki yaygınlığı ile Dantenin eserlerinde görülen İslam ve Hıristiyanlığın ortak etkileşimi... Dante?nin

Guénon bu kitabında, yerinin gayb olduğunu söylediği bir kutsal toprakın, aynı zamanda manevî bir hükümetin varlığı esasına dayalı bir hükümdarın izini sürüyor. Dinlerde çeşitli anlatılar ve başlıklarla yer bulan bu hükümdar ve onun iktidar alanını, güçlü sezgileri ve zihinsel güçleri olan bir metafizikçi kimliğiyle ele alıyor. Guénon, kitap boyunca takip ettiği yöntemi belki şu ifadelerle açığa vuruyor: Bize göre, coğrafî vakıalar ve aynı zamanda tarihî vakıaların kendisi, her şey gibi bir sembolik değere

"Bazı semboller, çok farklı ve birbirinden çok uzak geleneklerin tamamında ortaktır. Bu, birbirlerinden ´aldıkları´ için böyle değildir. Zira, böyle olabilmesi bazen imkânsızdır. Aksine, bunların tamamı gerçekte İlk Geleneğe ait oldukları için böyledir. Öyle ki, bu formlar ya doğrudan ya da dolaylı olarak ondan çıkmıştır." "Her gerçek sembol, kendisinde birçok anlamı barındırır ve bu anlamlara başlangıçtan itibaren sahiptir. Zira o, insanî şartların oluşturduğu bir şey değildir; aksine, bütün âlemleri birb

Modern Batının içerisine düşmüş olduğu krizi ustaca tahlil eden René Guénon, "kurtuluş´un yeniden Geleneğe ve metafizik değerlere dönmekte olduğunu söyler. İnsanın manevî seyr-i sülûku ve tahakkuku çerçevesinde derlenen bu makaleleri, insan olan varlığın, çeşitli Tradisyonlarca "Cennet hali" (etat edenique) olarak betimlenen manevi duruma ermesini, sonra da varlığın yüksek hallerine ulaşmasını ve nihayet "kurtuluş" hali olarak tanımlanabilecek olanı elde etmesini sağlamaya yönelik bir manevî etkinin özgün t