Bir çok din, dünyaya ve hayata dair sorunları azizlerin kişilikleri ve menkıbeleri üzerinden dile getirmiştir. Azizler dinî söyleme göre kendilerini bütünüyle öteki´nin hizmetine adayan kimselerdir. Edith Wyschograd´a göre, kişisel hevanın azizlere özgü bir biçimde bastırılışı ahlâkî varoluşun mihenk taşıdır ve ahlâk tasavvurları için postmodernizm içinde bir yer açar. Wyschograd´ın kitabı modern öncesi dönemlere ait menkıbelere nostaljik bir dönüş değil fakat azizlere özgü, ´öteki´ hatrına sahiplenilen aşırı bir arzunun -ki bu, diğerinin elemlerini sona erdirme ve onun memnuniyetini sağlamaya çalışma arzusudur-postmodern bir izahıdır.