Beyaz, kar gibi güzel, ışık gibi görkemliydi. Bembeyazdı… Ama mutlu değildi. Yalnızlıktan çok sıkılmıştı. Bir gün yüksek sesle bağırdı: “Beni yalnızlıktan kurtaracak birisi yok mu? Benimle oynayacak birisi yok mu?” Hiç ummadığı anda bir ses duydu: “Neden olmasın, biz varız!” Beyaz heyecanlandı. Ona seslenen kimdi acaba?