Vekâlet savaşı ve hibrit harekât kavramları hasım ülkeleri en az maliyetle şekillendirmek
maksadıyla büyük güçler tarafından kullanılan, hedef ülke içinde ve uluslararası düzeyde
sonuçları olan harekât biçimleridir. Vekâlet savaşları uzun sürmesine ve daha düşük yoğunlu
gözükmesine rağmen ortaya çıkardığı etki ve yıkım geleneksel savaşlardan daha fazladır.
Gelişmiş ülkeler savaşların getirdiği yıkımın ardından tam güvenlik anlayışını benimsemiş ve
geleneksel savaşların yerine vekâlet savaşlarını kullanmayı tercih etmiştir. Büyük güçler kendi
ülkelerinde sorun çıkarabilecek insanları sıcak çatışma bölgelerine vekâlet savaşçısı ismiyle
göndermektedir.
21’inci yüzyılda, sosyolojik anlamda millet olma vasfını tamamlayamamış devletlerde yaşayan
halkın vekâlet savaşlarına maruz kalma ihtimali oldukça fazladır. Eskiden çok sayıda casusla
yapılabilen toplum mühendisliği, günümüzde daha az casusla stratejik iletişim, sosyal medya ve
internet üzerinden yapılan yayınlarla uygulanabilmektedir.
Batının geleneksel harp yerine vekâlet savaşlarını tercih etmesine zorlayıcı etkilerinden biri de
zorunlu askerlik sisteminin olmamasıdır. Refah seviyesi artmış ülkelerin zorunlu askerlik sistemi
olmadan büyük ordular oluşturulması ve bunların personel yönünden sürekli olarak desteklenmesi
önemli bir sorun sahası olarak karşılarına çıkmaktadır.