Toplumların tarihine, uygarlıkların yükseliş ve çöküşlerine, düşünsel yapıların toplumlar için yeri ve önemine bakıldığında,
karşılaşılan hemen her şeyin, erdem adı verilen etkinlikle doğrudan ya da dolaylı olarak ilişki içinde olduğu görülür.
Toplumların gelişiminde ve bu toplumsal yapıların kurumsal olarak gelişip ortaya çıkmalarında, insanın yapıp-etmeleri ve
düşünmesi sonucunda geliştirmiş olduğu erdemlerin payı bu anlamda oldukça fazladır. Bu payın çoğalması, genellikle
toplumları ahlaksal ve düşünsel olarak ileriye; azalması ise, toplumları geriye ve hatta çöküşe götürmektedir. Bu anlamda
erdemlerin mevcudiyetinin sürekliliği, istikrarı ve tarihsel değişimlere adaptasyonu sadece ahlaki, teorik, sosyolojik ve
antropolojik bir mesele değil, ama aynı zamanda çok daha derin bir şekilde varoluşsal ve yaşamsal bir meseledir de. Bu
anlamda belli erdem normlarına sahip olmak toplumlara sadece kimlik ve karakter kazandırmaz ama aynı zamanda tarihsel
bir köken, varoluşsal bir geçmiş ve hafıza da kazandırır. Erdem kodları sayesinde, her yeni nesil, ne kadar radikal ve
ekstrem bir değişim, başkalaşım geçirmiş olursa olsun, bir önceki nesil ile bağlanır ve kelimenin negatif anlamında sahipsiz
olmaktan, kökensiz olmaktan, yersiz-yurtsuz olmaktan kurtulur. Erdemlerin buradaki kritik rolü, aynı zamanda nesiller
arası bu ilişkiselliğin nesiller tarafından benimsenmesi ve özümsenmesini de kolaylaştıran temel kültürel etmenler
olmasıdır. Toplumun toplumsallığı, erdemler sayesinde var olur.
Erdem konusunu, bu açıdan, felsefece ve felsefe tarihi içerisinde göstermek onun güncel ile bağlantısını kavramsal çerçeve
oluşturmak temel bir ihtiyaçtır. Erdem Üzerine Tartışmalar bu konuyu tartışıyor: Müslim Akdemir, Tuğçe Arslan, Hasan
Aydın, Ender Büyüközkara, Lokman Çilingir, Tufan Çötök, Elif Ergun, Taşkın Erol, Doğan Göçmen, Mustafa Günay,