Oscar Wilde tüketim çağının egzotik bir ürünüydü. Mevcut çirkinliğe ve kendini beğenmişliğe karşı bir protesto, ortalama ideallere vebasmakalıp sözlere karşı kurulmuş sağlam bir coşkunluk setiydi.
Havelock Ellis’in Sonsözüyle
Şehre tepeden bakan uzun bir sütunun üstünde dururdu Mutlu Prens’in heykeli. Tepeden tırnağa saf altından ince varaklarlayaldızlanmıştı, gözleri iki parlak safirdendi ve kılıcının kabzasında bir yakut kor gibi parlardı.
Çok hayranı vardı hani.“Rüzgârgülü kada ...